Deze ochtend is in de Kamercommissie Economie hetwetsvoorstel van Open Vld Kamerleden Robby De Caluwé en Kathleen Verhelst unaniem goedgekeurd waarbij het zogenaamde ‘recht om vergeten te worden’ zal worden uitgebreid naar de ‘verzekering gewaarborgd inkomen’. Dergelijke verzekering vergoedt de vermindering of verlies van beroepsinkomen ten gevolge van arbeidsongeschiktheid. De Caluwé en Verhelst: “We maken het voor ex-kankerpatiënten en mensen met een chronisch aandoening die onder controle is, zoals diabetes type I bijvoorbeeld, eindelijk mogelijk om een verzekering gewaarborgd inkomen af te sluiten. Die discriminatie en onzekerheid werken we weg. De verzekeraar mag hen dan niet meer weigeren of een torenhoge bijpremie vragen zoals vandaag het geval is.” In de toekomst worden ook de antecedenten waarop vergeten moet worden gewijzigd: in 2023 wordt het 8 jaar en 5 jaar voor jongeren die hun kankerdiagnose kregen onder 21 jaar, in 2025 wordt dat 5 jaar.
Deze ochtend werd in de Kamercommissie Economie unaniemhet wetsvoorstel van Kamerleden Robby De Caluwé (Open Vld) en Kathleen Verhelst (Open Vld) goedgekeurd dat het recht om vergeten bij een verzekering gewaarborgd inkomen mogelijk zalmaken. België is daarmee het eerste land in de wereld die hetrecht om vergeten te worden invoert, dat tot gevolg heeft dat de verzekeraar bij de risicobeoordeling geen rekening mag houden met de medische aandoening van iemand die een verzekering wil afsluiten.” In de toekomst worden ook de antecedenten waarop vergeten moet worden gewijzigd: in 2023 wordt het 8 jaar en 5 jaar voor jongeren die hun kankerdiagnose kregen onder 21 jaar, in 2025 wordt dat 5 jaar.
Het recht om vergeten te worden werd mede onder impuls van Open Vld reeds in 2019 in ons land ingevoerd bij een schuldsaldoverzekering bij een woonlening. Voor de invoering konden verzekeraars bijvoorbeeld personen die getroffen werden door kanker de verzekering weigeren of een hoge bijpremie vragen. Toen is beslist dat na het verstrijken van een periode van tien jaar vanaf de datum waarop de behandeling succesvol werd beëindigd, de verzekeringsonderneming geen rekening meer houden met de medische gegevens bij de risicobeoordeling. Voor bepaalde kankeraandoeningen werd de termijn verkort naar 5 jaar en voor bepaalde huid-, borst- of baarmoederhalskankers geldt dit recht zelfs al na 1 jaar. Eveneens werd het recht om vergeten te worden ingevoerd voor een beperkt aantal chronische ziektes, zoals hiv, hepatitis C en mucoviscidose.
De Caluwé en Verhelst (beide Open Vld) willen op dezelfde wijze de discriminatie wegwerken bij de verzekering gewaarborgd inkomen: “Een schuldsaldoverzekering bij een woonlening of bij het aangaan van een professioneel krediet verzekert nabestaanden wanneer de verzekerde overlijdt. Een verzekering gewaarborgd inkomen verzekert de verzekerde zelf bij inkomstenverlies. In dat opzicht is het niet alleen juridisch belangrijk maar ook moreel en menselijk een belangrijk signaal om ook deze discriminatie weg te werken.”
De uitbreiding van het recht om vergeten te worden mag volgens Kamerlid Robby De Caluwé niet beperkt blijven tot alleen ex-kankerpatiënten: “Er zijn ook heel wat chronische ziektes waar mensen perfect mee kunnen leven waardoor het onaanvaardbaar om ze te discrimineren. Ik heb bij mijn eigen zus, die diabetes type 1 heeft, gezien wat voor problemen het afsluiten van een verzekering geeft bij de opstart van haar zelfstandige zaak. Zij werd door de verzekeringsmaatschappij gewoonweg geweigerd. Onder meer voor deze medische aandoening is daar nochtans geen enkele reden voor: het is een ziekte die perfect te monitoren valt. Mensen zoals haar houden zich ook aan een gezonde levensstijl. Ironisch genoeg zijn veel van deze ‘patiënten’ gezonder dan mensen die niet ziek zijn”.
Na advies van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg zal de regering zo snel als mogelijk een lijst opstellen met de chronische ziektes die tevens in aanmerking zullen komen, waaronder diabetes type 1. Staatssecretaris voor Consumentenbescherming Eva De Bleeker (Open Vld): “Een kankerdiagnose mag je niet blijven achtervolgen de rest van je leven. Te horen krijgen dat je kanker hebt en er de strijd mee aangaan is bijzonder hard. Dat je lang na je genezing deze verzekering niet kon krijgen, was niet alleen onrechtvaardig, het reet telkens die oude wonde opnieuw open. Dat moest veranderen en dat gebeurt nu ook. Maar we moeten verder en breder gaan. Mensen met een chronische ziekte die onder controle is moeten meer rechten krijgen om zich te verzekeren. Daar maken we nu werk van.”